سر آغاز .......

به نام کاتب سرنوشت .
 او که خط و نشانی از جزیره ی سعادت را در دفتر سرشت نهاد تا در طی طریق حیات یارمان باشد .
او که با اشک شقایق ها . آن مظاهر غمهای عالم . غبار حستگی را از خاطرمان زدود .
و با سوز دل دلاویز نرگسها . بزم خلوت شبهای تارمان را شور بخشید .
هم او که با عشقش . راز خلقت را بر ما آشکار نمود .
باشد که از ساغر زرین عشق جرعه ای بنوشیم ........

زندگی زیباست . زندگی آتشگهی دیرینه پابرجاست .
وز بیفروزیش رقص شعله اش در هر کران پیداست .
ور نه خاموشست و خاموشی گناه ماست .
      زندگانی شعله می خواهد ......